WIELKI TYDZIEŃ

W minioną niedzielę obchodziliśmy Niedzielę Palmową, rozpoczęła ona w Kościele katolickim Wielki Tydzień. W tym czasie  będziemy przeżywać ostatni tydzień życia Jezusa i przygotowywać się do najważniejszego święta chrześcijan – Wielkanocy.

NIEDZIELA PALMOWA

W tym dniu przeżywamy pamiątkę wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Przychodzimy na liturgię z palmami, co jest wyrazem naszej wiary w Jezusa Chrystusa.

„Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach.  A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali:
«Hosanna!
Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie.
Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi.
Hosanna na wysokościach!»” (Mt 11, 8-10).

Od Niedzieli Palmowej aż do Wielkiego Piątku w kościołach i kaplicach zasłonięte są krzyże.

 WIELKI CZWARTEK

Tego dnia Jezus spotkał się z Apostołami w Wieczerniku na Ostatniej Wieczerzy ustanawiając sakrament Eucharystii.

„Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc:

«To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!»  

Tak samo wziął i kielich po wieczerzy, mówiąc:

«Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana”. (Łk 22, 19-20).

Na rozpoczęcie liturgii śpiewa się uroczyście hymn „Chwała na wysokości Bogu”, podczas którego rozbrzmiewają wszystkie dzwony i dzwonki w kościele, by zamilknąć aż do uroczystego hymnu podczas Wigilii Paschalnej.

Po zakończeniu liturgii Wieczerzy Pańskiej, Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie zostaje przeniesiony do ciemni, gdzie możemy Go adorować do późnych godzin wieczornych. Gest ten ma na przypominać o tym, że Jezus został pojmany i przebywał całą noc w więzieniu.

Wielki Czwartek to również dzień ustanowienia sakramentu kapłaństwa, pamiętajmy więc o naszych kapłanach, którzy w imieniu Chrystusa sprawują dla nas sakramenty i głoszą Słowo Boże.

 WIELKI PIĄTEK

To dzień w którym Jezus przelał za nas swoją krew i oddał swoje życie, jako wyraz największej miłości do człowieka.

„Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek.  Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego. Po tych słowach wyzionął ducha” (Łk 23, 44-46).

Jest to dzień, w którym nie sprawuje się sakramentu Eucharystii. W kościołach spotykamy się na Liturgii Słowa i adoracji krzyża. Podczas Liturgii Słowa, oprócz czytań i psalmu, czytana jest również Ewangelia z opisem Męki Pańskiej.

Na początek adoracji krzyża kapłan odsłania krzyż wypowiadając trzykrotnie słowa: „Oto drzewo krzyża na którym zawisło zbawienie świata”, wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem”, następnie podchodzą procesyjnie, by ucałować krzyż.

Po zakończonej liturgii możemy adorować figurę Jezusa złożoną w symbolicznym grobie oraz w Najświętszym Sakramencie, który zostaje wystawiony w pobliżu grobu.

WIELKA SOBOTA

To dzień zadumy i wyciszenia, ponieważ Kościół trwa przy Grobie Pańskim rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa.

Tego dnia księża błogosławią pokarmy. W modlitwach jest odwołanie do dobroci Bożej, dzięki której otrzymujemy te pokarmy oraz wspomnienie wydarzenia zmartwychwstania, aby człowiek, który został odkupiony potrafił je świętować i cieszyć się nim.

W Wielką Sobotę wieczorem sprawowana jest Liturgia Wigilii Paschalnej, ale należy ona już do Niedzieli Wielkanocnej i kończy Wieki Tydzień.

NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO (Wielkanocna)

 „W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień od grobu zastały odsunięty.  A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?  Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał” (Łk 24, 1-6). 

 Niedziela Wielkanocna rozpoczyna się Wigilią Paschalną, już  po zachodzie słońca w Wielką Sobotę. Podczas liturgii ma między innymi miejsce poświęcenie ognia, odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych oraz uroczyste odśpiewanie Orędzia wielkanocnego, zaczynającego się od słów ”Weselcie się już zastępy aniołów w niebie…”.

Liturgia Słowa przewiduje dziewięć czytań ze Starego i Nowego Testamentu, które są przeplatane psalmami responsoryjnymi i modlitwami. Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu śpiewany jest hymn „Chwała na wysokości Bogu”, podczas którego ponownie odzywają się wszystkie dzwony i dzwonki w kościele.

Ceremonię kończy uroczysta procesja rezurekcyjna z Najświętszym Sakramentem, która jest radosnym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa. Często bywa tak, że procesja rezurekcyjna ma miejsce o świcie w niedzielę, tuż przed Mszą poranną.

Od tej niedzieli przy ołtarzu znajduje się figura Chrystusa Zmartwychwstałego, krzyż przyozdobiony czerwoną stułą, a także zapalony paschał.

W Wigilię Paschalną rozpoczyna się okres wielkanocny i trwa aż do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego, czyli aż przez 50 dni.

Karol Morawski