ZABAWY BEZ ZABAWEK – CZ. II
Drogie Dzieci, zapewne zdążyłyście już przetestować wszystkie pomysły na zabawy bez zabawek, które zaproponowałyśmy Wam w poprzednim artykule. Zgodnie z obietnicą, dziś czeka Was kilka nowych pomysłów jak można doskonale spędzić czas… nie mając do dyspozycji zabawek!
- Włóczki.
- Pajęczyna – użyj włóczki do stworzenia sieci, która może być torem przeszkód dla Ciebie, a może nawet dla innych członków rodziny? Wykorzystaj stoły, krzesła oraz wszystkie elementy w mieszkaniu, które ułatwią przygotowanie sieci i… sprawdź swoją gibkość!
- Wazoniki – Posmaruj butelkę klejem a następnie owijaj ją starannie włóczką tworząc kolorowe wzory. W ten sposób masz okazję stworzyć własnoręcznie zrobiony wazon!
- Wyklejanie włóczką – kolorowe, piękne prace z włóczki mogą powstać na zwykłej kartce papieru. Możecie układać włóczki w formie spirali, fal, pasków…
2. Poduszki
- Mostek – rozłóż poduszki na podłodze. Niech staną się mostem nad rwąca rzeką lub nad gorącą lawą, po którym należy przejść utrzymując równowagę!
· Przytulanki – za pomocą szalika zwiąż poduszkę w połowie szerokości . W ten sposób powstanie maskotka. Nałóż na nią czapkę, a może będą jej pasować też skarpetki? Poduszkowe przytulanki mogą stać się uczniami podczas zabawy w szkołę, lub zwierzątkami, z którymi należy wyjść na spacer.
- A może trochę ruchu?
Do tych zabaw możecie zaprosić swoje rodzeństwo, lub Rodziców… W końcu ruch to zdrowie!
· Raz, dwa, trzy – baba jaga patrzy – Jedna osoba to Baba Jaga. Stoi tyłem do pozostałych i woła: „Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy”. W tym czasie pozostali biegną w jej stronę. Na słowo „patrzy” Baba Jaga odwraca się. Ten, kto nie zdołał zatrzymać się w bezruchu, wraca na start. Kto dotknie Baby Jagi, zajmuje jej miejsce.
· Ciuciubabka – Osoba, która jest ciuciubabką staje w środku koła z zamkniętymi oczami. Reszta uczestników śpiewa piosenkę, a ciuciubabka próbuje je złapać.
· Podróż do krainy złości, radości, smutku – Uczestnicy ustawiają się w pociąg i jadą do „Krainy złości” – gdzie ludzie chodzą obrażeni, źli, zagniewani, tupią nogami, krzyczą. Następnie pociąg rusza dalej i zatrzymuje się w „Krainie smutku” – tu ludzie chodzą przygnębieni, płaczą. Na koniec pociąg rusza do „Krainy radości” – ludzie się cieszą, są pomocni wobec siebie, serdeczni. Jeden z uczestników może być konduktorem i wykrzykiwać głośno nazwy przystanków.
Życzymy wam powodzenia i udanej zabawy!
Zespół wychowawców świetlicy