TRADYCJE ANDRZEJKOWE W KLASIE 2B

W czasie zajęć lekcyjnych uczniowie klasy 2 „b” dowiedzieli się, że tradycja andrzejkowych wieczorów sięga zamierzchłych czasów –  pierwsze pisemne wzmianki o tym święcie pochodzą z XVI wieku. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu wszystkie polskie panny na wydaniu wiedziały, że w przeddzień imienin św. Andrzeja – 29 listopada, mają szansę dowiedzieć się, jak ułoży im się życie uczuciowe. O ile dziś za święto zakochanych uznajemy walentynki, o tyle jeszcze kilka dekad temu  św. Andrzej patronował pragnącym miłości dziewczętom, zaś patronką chętnych do ożenku kawalerów była św. Katarzyna (4 listopada). Z biegiem czasu andrzejki zdominowały obchody katarzynek, a chłopcy zaczęli świętować razem z dziewczętami.

Kultywując staropolskie tradycje, uczniowie klasy 2 „b” przygotowali uwspółcześnione wersje andrzejkowych wróżb i zabaw: były serca z imionami, buty ścigające się do drzwi wejściowych, oraz wróżby z kubeczkami, pod którymi ukryte były symbole nawiązujące do tego, co czeka młodych ludzi w przyszłości. Oprócz tego losowano nazwy różnorodnych zawody, które być może będą kiedyś wykonywać. Można się było także poczęstować  babeczką z wróżbą.

Dzieci bardzo zaangażowały się w przygotowanie imprezy –  od dekoracji sali, przez poczęstunek, aż do przygotowania wspólnych zabaw – wszystko zrobiły same, rzecz jasna, pod kierunkiem wychowawczyni.

Zabawa była udana, a „wróżby” traktowano  oczywiście z przymrużeniem oka.

                                                                                    Izabela Trancygier